Sude Naz

arkadaşlar selammmm 6 yıldır tanıdığım ve ilişkide olduğum biri vardı.Ben 21 o 22 yaşında şu an.Şöyle ki ikimizde sporcuyuz aynı kulüpte oynuyorduk ilk 2 yıl çok az buluşuyorduk onun duyguları çok daha yoğundu,3ve 4. yıl nerdeyse her gün beraberdik.5. yılımızda ise o transfer oldu ve uzak mesafe ilişkisi yaşamaya başladık.Çok sınav verdim bu süreçte ama o geliyordu ben gidiyordum özlemek iyi gelmişti tabii ki çok kavga ettiğimiz zamanlarımız da olmuştu ama iyi kötü atlatmıştık. Bu sene de uzak mesafeye devam dı ama benden vazgeçti. Her şey gayet güzel gidiyordu yazın o benim için fedakarlık yaptı ben yaptım.Telefonu bozuldu ve biz bir hafta kadar günde 1-2 saat belki konuştuk haliyle özleminiz arttı araya bir soğukluk girdi tam böyle düzelir gibi olurken de aslında benim 2 yıldır onu uyardığım bir konu patlak verdi.Arkadaşlar şöyle ki arkadaş biraz anlık sinirlenip aniden sesini yükseltiyor ya da bağırıyor yeri geldi tuttu kendini bazen de kırıp dökmekten hiç çekinmedi.En son artık bu konuda onu çok net uyardım devam ederse buna ayrılmak istediğimi söyledim.Ben insanım sesim yükselebilir kabul ediyorsan böyle et ben buyum dedi ve ben de etmediğimi söyledim. Tamam dedi ve biz ayrıldık o dakikadan itibaren tam 8 gündür konuşmuyoruz.Bundan önceki çoğu kavgada hep ben adım atmıştım ve bu sefer haklı olduğum için yazmadım sonuç 6 yıllık emeğimi ilişkim çöp oldu.Onun için her şeyimden veriyordum ama gerçekten her şeyimden vermişim şu an anlıyorum kendine bir şey kalmamış.O yeni bir şehirde yeni bir evde yeni bir ortamda güzel anılar biriltirmek üzere iken ben onun her köşesinde anılarımın olduğu koskoca bir şehirde,enkazda, yapayalnız kaldım ve enkazdan çıkmak istiyorum ama onu hâlâ çok seviyorum çok özledim.Biizm ilişkimizin en azından yüz yüze konuşup güzelce ayrılmayı hak ettiğini düşünüyordum demek ki o öyle düşünmüyor🥹